ด.ต.กิตตพัฒน์ เสาคำ ผู้บังคับหมู่งานจราจรตำรวจภูธรจังหวัดเชียงใหม่ อายุ 51 ปี บอกว่า เป็นคนจังหวัดน่าน โดยสอบเข้าเป็นข้าราชการตำรวจใน ปี พ.ศ.2538 บรรจุที่อำเภอนาน้อย จังหวัดน่าน และย้ายมาทำหน้าที่ตำรวจจราจร ที่อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ตั้งแต่แต่ปี พ.ศ.2546 จนถึงปัจจุบันนี้ และเล่นดนตรีเพื่อการกุศลบนถนนคนเดินที่ประตูท่าแพทุกเย็นวันอาทิตย์อยู่โซนหน้าสภอ.เมืองเชียงใหม่ รายได้ที่นักท่องเที่ยวและผู้มีน้ำใจมอบให้ก็นำไปเป็นสะพานบุญมอบให้กับน้องๆ ที่ด้อยโอกาสในถิ่นทุรกันดาร ในช่วงหลังก็มีการแบ่งปันให้กับคนชราและผู้ป่วยติดเตียงเพราะยังไม่มีโครงการ ขึ้นไปมอบให้กับเด็กเนื่องจากเป็นช่วงวิกฤตโควิดเลยมอบให้กับคนชรา ผู้ป่วยติดเตียงและผู้พิการไปก่อนโดยส่งผ่านเงินที่รับการบริจาคให้กับเพื่อนๆ ที่ทำกิจกรรมคล้ายกันนี้เชื่อมสะพานบุญส่งต่อไป เช่น ที่อำเภอสันกำแพง หรือที่อำเภอฝางแล้วแต่จะจัดสรร

 

 

 

โครงการเล่นดนตรีเพื่อการกุศลทำมาประมาณกว่า 10 ปีแล้ว ซึ่งทางผู้บังคับบัญชาของตนเองก็รับทราบ โดยทุกเย็นวันอาทิตย์หากไม่ติดภารกิจใดก็จะไปเล่นดนตรีเปิดหมวกเพื่อรับบริจาคตั้งแต่เวลา 6 โมงเย็นจนถึงสี่ทุ่ม เพลงที่ร้องส่วนใหญ่เป็นเพลงทางภาคเหนือของศิลปินจรัล มโนเพชร เป็นโครงการที่ทำเป็นของตัวเอง และส่วนตัวก็ชอบเล่นดนตรีอยู่แล้วพอมาประจำการที่จังหวัดเชียงใหม่ แรกๆ ได้ร่วมเล่นกับลุงหมานตำรวจที่เกษียณอายุราชการไปแล้วลุงกำลังหาคนช่วยเล่นผมจึงเข้าร่วมตั้งแต่นั้นมาในปี พ.ศ.2550

 

 

 

แรงบันดาลใจที่ทำให้เกิดโครงการนี้ขึ้นโดยส่วนตัวผมเป็นคนชอบเล่นดนตรีอยู่แล้วพอดีมาได้ไอเดียจากลุงหมานซึ่งเป็นตำรวจและเกษียณไปแล้ว พอเล่นไปสักพักมันเป็นความสุขที่ได้รับที่เราได้นำเงินบริจาคแบ่งปันให้กับน้องๆ ที่ด้อยโอกาส ยิ่งเวลานำไปเงินหรือสิ่งของมอบให้และเห็นรอยยิ้มของพวกเขา เราก็รู้สึกหายเหนื่อย ในสิ่งที่ผมทำ ซึ่งที่ผ่านมาจะนำไปมอบให้ในสัปดาห์ที่ 3 ของเดือนมกราคมทุกปี โครงการนี้ถ้าจะนับเวลาที่ผมเล่นคนเดียวก็ตั้งแต่ปี พ.ศ.2555 ถึงวันนี้ก็ร่วม 10 ปี โดยเฉพาะในช่วงปี พ.ศ.2558 มีผู้ใจบุญบริจาคในแต่ละครั้งรวมกันเป็นเงินหลักหมื่น มีทั้งคนไทยและต่างประเทศ แต่ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติ และมีชาวจีนที่เดินทางมาเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่ซึ่งมาทุกปีจำผมได้ เข้ามาทักทาย และบอกว่าเราเป็นที่รู้จักในเมืองเขา ก็แอบภูมิใจ สำหรับเงินบริจาคช่วงหลังมาด้วยวิกฤตโควิดก็ลดน้อยลงบ้าง บางคนที่ไม่เข้าใจในโครงการนี้ อาจมองว่าเราใส่เครื่องแบบตำรวจมาเล่นดนตรีเปิดหมวกขอรับบริจาคเหมือนกับขอทาน แต่สำหรับผมนั้นมองว่าเป็นการสร้างภาพลักษณ์ให้กับตำรวจ คือความภาคภูมิใจ โดยเฉพาะตำรวจจราจรกับประชาชนที่จะเกี่ยวข้องกันใกล้ชิดกว่างานสายอื่นๆ ซึ่งผมดูแลงานจราจรมา 10 กว่าปีและรักการบริการก็เข้าใจประชาชนที่มีมุมมองต่างกันในกาปฏิบัติหน้าที่ของตำรวจ และอยากเวอนประชาชนผู้ใช้รถใช้ถนนทุกท่านสร้างจิตสำนึกที่ดีในการใช้ทางร่วมกัน อย่างมีน้ำใจและเคารพกฎจราจรไปพร้อมกันครับ

 

 

 

การดำเนินชีวิตของผมที่รับราชการมาก็อยากฝากให้กับตำรวจรุ่นน้องว่า “การทำอะไรก็ตามอย่าให้เดือดร้อนคนอื่นและถ้าสามารถแบ่งปันช่วยเหลือกันตามที่เราพอช่วยได้ ก็จะทำให้เราเกิดความสุขขึ้นมาจากใจ และรู้สึกว่าการให้ ทำให้เรารู้สึกดีมาก” ถ้าใครว่าง มีโอกาสก็มาแวะเยี่ยมเยียนกันที่ถนนคนเดินประตูท่าแพ อำเภอเมืองจังหวัดเชียงใหม่ทุกเย็นวันอาทิตย์หรือจะมาร่วมแจมเล่นดนตรี ด้วยกันผมก็ยินดีนะครับ ส่วนการเล่นดนตรีเพื่อกากุศล ก็คงจะทำโครงการนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเกษียณอายุราชการ แต่ตอนนี้ก็พยามมองหาตำรวจที่จะมาร่วมอุดมการณ์ และสานต่อไปหากมีคนรับช่วงต่อผมก็คงจะพักก่อนที่จะเกษียณ เพื่อสร้างภาพลักษณ์ของตำรวจพยามหาคนที่มารับช่วง ยิ่งเป็นตำรวจได้ยิ่งดีผมเชื่อว่าการใส่เครื่องแบบเล่นดนตรีเปิดหมวกเพื่อการกุศล เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ประชาชนเห็นภาพตำรวจดีขึ้น

 

 

เราเดินทางมาพูดคุยกับดาบตำรวจจราจรถึงบ้านพักในช่วงวันหยุดซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงาน พบว่า ตำรวจท่านนี้เป็นผู้ที่มีบุคลิกอ่อนโยนสุภาพ และมีความสุขให้เห็นบนใบหน้าและรอยยิ้มเสมอ โดยเฉพาะในช่วงของการเล่นดนตรีและร้องเพลงประกอบ...ณ.ปัจจุบัน เป็นหนึ่งในข้าราชการตำรวจจราจรที่มีครอบครัวอบอุ่น มีภรรยา ประกอบอาชีพขายของและมีบุตรชายในวัย 18 ปี ก็กำลังศึกษาอยู่ บอกกับเราว่าทุกวันนี้ยังต้องกู้เงินใช้บ้าง แต่ก็ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร รัชกาลที่ ๙ มาตลอดก็สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุข...การใช้เวลาในช่วงนอกราชการและเป็นเวลาส่วนตัว เพื่อทำประโยชน์ให้กับสังคมโดยเฉพาะเด็กที่ด้อยโอกาสในถิ่นทุรกันดารในแต่ละปี เป็นเรื่องราวดีๆ ของคนดี ตำรวจดี มีจิตอาสา ในถื่นล้านนาไทย..ดาบตำรวจกิตตพัฒน์ เสาคำ จราจรเมืองเชียงใหม่ หนึ่งผู้พิทักษ์สันติราษฏร์ไทยหัวใจสง่างาม.