ธรรม...ในวันที่แม่...จากไป

CHANGE in-your-life เรื่อง : ปราริชาติ ปลื้มจิตต์ตระกูล

ธรรม...ในวันที่แม่...จากไป

วันที่หัวใจสลาย...กับการสูญเสียครั้งใหญ่ของชีวิตที่ไม่มีมนุษย์คนใดหนีพ้น ก็ได้เกิดขึ้นกับผู้เขียนในค่ำของวันเสาร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2560 แม่...ผู้ให้กำเนิด แม่...ผู้ประเสริฐของลูกหลาน สิ้นใจอย่างสงบด้วยวัย 85 ปี น้ำตาไหลหลั่งรินด้วยความอาลัยรัก...ณ. เวลานั้นดุจใครกระชากดวงใจไปอย่างสิ้นเชิง

แม้...ผู้เขียนจะได้เตรียมตัว เตรียมใจไว้พอสมควรตามเหตุปัจจัยในฐานะชาวพุทธคนหนึ่ง ว่าใดๆ ในโลกใบนี้ ทุกสิ่ง ล้วนเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป และได้เคยเขียนบทความ ธรรมเพื่อแม่ ไว้ในเล่มที่ 8 แต่...ด้วยความเป็นมนุษย์ยังมีความรู้สึก ทุกข์ สุข เศร้า พอเอาเข้าจริง สติแตก ปัญญาดับ รับแทบไม่ไหว ถึงขนาดอยากตายตามแม่ไปด้วยเลย

ตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา ผู้เขียนรับรู้ได้ว่า แม่...ปีนี้แก่ลงมาก ช้าลงมาก หูตาฝ่าฟาง บวกกับโรคประจำตัวก็โหมใส่สังขารที่กำลังร่วงโรย คุยกับพี่สาวและหลานสาว อยากพาแม่ไปทำบุญที่ วัดท่าซุง ซึ่งมีวิหารแก้วร้อยเมตร สวยงาม และเป็นวัดที่แม่อยากไป ครอบครัวเราตัดสินใจพาแม่เดินทางไปในวัย 85 ปี กราบสมเด็จองค์ปฐม พระประธานและเยี่ยมชมความวิจิตรตระการในวิหารเฉกสรวงสวรรค์ ดังคำบอกเล่าของหลวงพ่อฤษีลิงดำ ที่ผู้เขียนได้ยินสืบกันมาว่า สถานที่นี้เป็นการจำลอง วิมานสวรรค์ไว้บนโลก เพื่อให้ ผู้คนมุ่งทำดี มรณานุสติเตือนตนไว้ เมื่อถึงครา ดับขันธ์ ให้นึกภาพที่ได้มาสถานที่แห่งนี้ จะได้พบสุขคติภูมิ

การสอนแม่...สวดมนต์ ภาวนา นึกถึงพระอริยสงฆ์ที่ควรค่าแก่การเคารพกราบไหว้ แม่ทำอย่างสม่ำเสมอ ก่อนนอนให้ ภาวนา พุทโธ ธัมโม สังโฆ นิพพานัง ปรมัง สุขัง หรือแม้ยามเจ็บป่วยก็ให้ภาวนาไปพร้อมกับลมหายใจ วันที่แม่..ผู้เขียนเสียชีวิต หมอเดินมาบอกให้เราทำใจเพราะชีพจรหยุดการทำงานทั้งหมด ครอบครัวเราเข้าไปจับมือ และกราบแม่ หลานชายกอดยายไว้ ผู้เขียนเดินไปกระซิบที่หูเรียก..แม่ ทันใดนั้น...สัญญาณชีพของแม่กลับมา ตื่นตัวและทำงานอีกครั้ง จนหมอพยาบาลบอกไม่รู้ นี่คือปาฏิหาริย์หรือไม่...แต่ ครอบครัวเราเห็นพ้องกัน ว่าเป็นการยื้อแม่ไว้หรือเปล่า เราควรให้แม่หลับพักผ่อนให้สบายได้แล้ว จึงขออนุญาตแพทย์ อยู่ข้างๆ แม่พร้อมภาวนา กระซิบข้างหูท่าน เสียงลมหายใจแม่ กระเพื่อมเป็นจังหวะตาม และสิ้นใจอย่างสงบในเวลาต่อมา

ธรรม...ที่ลูกหลานควรธรรม...ให้แก่ผู้มีพระคุณซึ่งล่วงลับไป ตามแบบชาวพุทธเรา คือ ต้องตั้งสติ สร้างพลังใจของตนเองกลับมา เพื่อเกิดปัญญา อันจะนำพาให้เรา มีพละกำลังประกอบกิจ ทำบุญ อุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตา...ให้แก่ แม่ ยาย ย่า ให้ท่านไปสู่สุคติภูมิ เป็นการตอบแทนพระคุณท่านเป็นครั้งสุดท้ายตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ....รักแม่ค่ะ