ผู้พิทักษ์สันติ-ธรรม-ราษฎร ของ พ.ต.อ.วีระ จิระวีระ
CHANGE in-your-life เรื่อง ปราริชาติ ปลื้มจิตต์ตระกูล
ผู้พิทักษ์สันติ-ธรรม-ราษฎร
ของ พ.ต.อ.วีระ จิระวีระ
ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ เป็นคำโบราณที่กล่าวมาคือ มีหน้าที่พิทักษ์ปกป้องประชาชน โดยยึดหลักระเบียบแบบแผนของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพื่อที่จะให้ประชาชนอยู่อย่างเป็นสุข เพราะกฎหมายเป็นกฎที่ให้สังคมอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข หากทุกคนเคารพกฎกติกาก็จะไม่มีเหตุเบียดเบียนซึ่งกันและกัน และนำมาซึ่งความสงบเรียบร้อย เป็นคำกล่าวของ พ.ต.อ.วีระ จิระวีระ รองผู้บังคับการตำรวจจราจร ที่รับราชการในอาชีพตำรวจหลากหลายสายงานมาจนปัจจุบันนี้เป็นเวลา 27 ปีแล้ว โดยในประเทศไทย ได้กำหนดให้วันที่ 13 ตุลาคมของทุกปี เป็นวันตำรวจ บทความตอนนี้ผู้เขียนจึงขอทำหน้าที่ถ่ายทอดหลักการทำงานตลอดจนหลักธรรมจากท่านรอง ให้ท่านผู้อ่านได้เห็นมุมมองอีกหนึ่งอาชีพของสังคมที่มีความใกล้ชิดประชาชน
ธรรมะของพระพุทธเจ้าดีที่สุด หลักธรรมที่นำมาใช้มาตั้งแต่เริ่มรับราชการตำรวจจนถึงวันนี้ คือ พรหมวิหาร 4 ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา(พลอยยินดี) อุเบกขา(วางใจเป็นกลาง) และ สังควัตถุ 4 (ทาน ปิยะวาจา อัตถจริยา-ช่วยเหลือกันและ สมานัตตา-เป็นผู้มีความสม่ำเสมอในการประพฤติ) ซึ่งการบังคับบัญชาลูกน้องในสายงานจราจรที่ต้องเกี่ยวข้องกับประชาชนนั้น “เราต้องอย่าปล่อยปละละเลยในการปกครองกับลูกน้องบางคน แม้เป็นความผิดเพียงเล็กน้อย เพราะถ้าเราปล่อยไปให้เป็นเรื่องปกติ เขาอาจมองว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง และอาจจะเกิดความเสียหายตามมา การทำผิดแล้วไม่มีคนไปตักเตือนอาจคิดว่าเป็นเรื่องถูก ต่อมาหากมีใครไปตักเตือนเขาอาจจะไม่พอใจ ดังนั้นต้องรีบตักเตือนและให้ข้อคิดว่าทำอย่างนี้ไม่ถูกเพราะอะไร ซึ่งการเป็นผู้บังคับบัญชาไม่ควรปล่อยปละละเลย ไม่ว่าจะเป็นการกระทำความผิดแม้เพียงเล็กน้อย การเป็นผู้บังคับบัญชาไม่ใช่เป็นเจ้านายเท่านั้น แต่ควรเป็นเหมือนครูอาจารย์สอนเขาได้ด้วย และต้องเป็นตัวอย่างที่ดี
ผู้พิทักษ์สันติ-ธรรม-ราษฎร ของ พ.ต.อ.วีระ จิระวีระ
CHANGE in-your-life เรื่อง ปราริชาติ ปลื้มจิตต์ตระกูล
ผู้พิทักษ์สันติ-ธรรม-ราษฎร
ของ พ.ต.อ.วีระ จิระวีระ
ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ เป็นคำโบราณที่กล่าวมาคือ มีหน้าที่พิทักษ์ปกป้องประชาชน โดยยึดหลักระเบียบแบบแผนของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เพื่อที่จะให้ประชาชนอยู่อย่างเป็นสุข เพราะกฎหมายเป็นกฎที่ให้สังคมอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข หากทุกคนเคารพกฎกติกาก็จะไม่มีเหตุเบียดเบียนซึ่งกันและกัน และนำมาซึ่งความสงบเรียบร้อย เป็นคำกล่าวของ พ.ต.อ.วีระ จิระวีระ รองผู้บังคับการตำรวจจราจร ที่รับราชการในอาชีพตำรวจหลากหลายสายงานมาจนปัจจุบันนี้เป็นเวลา 27 ปีแล้ว โดยในประเทศไทย ได้กำหนดให้วันที่ 13 ตุลาคมของทุกปี เป็นวันตำรวจ บทความตอนนี้ผู้เขียนจึงขอทำหน้าที่ถ่ายทอดหลักการทำงานตลอดจนหลักธรรมจากท่านรอง ให้ท่านผู้อ่านได้เห็นมุมมองอีกหนึ่งอาชีพของสังคมที่มีความใกล้ชิดประชาชน
ธรรมะของพระพุทธเจ้าดีที่สุด หลักธรรมที่นำมาใช้มาตั้งแต่เริ่มรับราชการตำรวจจนถึงวันนี้ คือ พรหมวิหาร 4 ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา(พลอยยินดี) อุเบกขา(วางใจเป็นกลาง) และ สังควัตถุ 4 (ทาน ปิยะวาจา อัตถจริยา-ช่วยเหลือกันและ สมานัตตา-เป็นผู้มีความสม่ำเสมอในการประพฤติ) ซึ่งการบังคับบัญชาลูกน้องในสายงานจราจรที่ต้องเกี่ยวข้องกับประชาชนนั้น “เราต้องอย่าปล่อยปละละเลยในการปกครองกับลูกน้องบางคน แม้เป็นความผิดเพียงเล็กน้อย เพราะถ้าเราปล่อยไปให้เป็นเรื่องปกติ เขาอาจมองว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง และอาจจะเกิดความเสียหายตามมา การทำผิดแล้วไม่มีคนไปตักเตือนอาจคิดว่าเป็นเรื่องถูก ต่อมาหากมีใครไปตักเตือนเขาอาจจะไม่พอใจ ดังนั้นต้องรีบตักเตือนและให้ข้อคิดว่าทำอย่างนี้ไม่ถูกเพราะอะไร ซึ่งการเป็นผู้บังคับบัญชาไม่ควรปล่อยปละละเลย ไม่ว่าจะเป็นการกระทำความผิดแม้เพียงเล็กน้อย การเป็นผู้บังคับบัญชาไม่ใช่เป็นเจ้านายเท่านั้น แต่ควรเป็นเหมือนครูอาจารย์สอนเขาได้ด้วย และต้องเป็นตัวอย่างที่ดี
ดาว...ประดับธรรม...กิ๊ก มยุริญ ผ่องผุดพันธ์
ดาว...ประดับธรรม...กิ๊ก มยุริญ ผุดผ่องพันธ์
สุภาพบุรุษธรรม....จรัญ ภักดีธนากุล
CHANGE in-your-life เรื่อง ปราริชาติ ปลื้มจิตต์ตระกูล
สุภาพบุรุษธรรม....จรัญ ภักดีธนากุล
“เป็นลาภอันประเสริฐที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นกุศลสูงสุดที่ได้พบพระพุทธศาสนา เป็นบุญเหลือล้ำที่ได้ฟังธรรมขององค์พระศาสดา น้อมนำให้เกิดสติปัญญา สลายกิเลสตัณหาให้จางคลาย...” เป็นบทกลอนที่แต่งโดยศาสตราจารย์พิเศษ จรัญ ภักดีธนากุล ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ซึ่งเคยนำเสนอเรื่องราวบวกธรรมะมาแล้วในชื่อตอน หัวใจแห่งธรรม และด้วยมุมมองทางธรรมตลอดจนประสบการณ์ชีวิตในหน้าที่การงานอันทรงเกียรติของท่าน ยังมีเรื่องราวที่น่าสนใจให้น่าติดตามอีกมากมาย CHANGE into ฉบับส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่นี้ ผู้เขียนจึงขอนำเรื่องราวของท่านมานำเสนอเพิ่มเติม อันจะเป็นประโยชน์ให้ข้อคิดแก่ผู้คนในสังคมได้ต่อไปค่ะ
เรื่องการติดสินบนในการทำหน้าที่ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญนั้น...เป็นธรรมดาของคนที่เป็นคู่ความบางคนต้องการชนะ ไม่ต้องการแพ้ เพราะถ้าแพ้คดีความหมายถึงเขาต้องสูญเสียจะมากหรือน้อยก็แล้วแต่การเดิมพันในแต่ละคดี หากเดิมพันมากเท่าไร...พลังที่จะเอาชนะแพ้ไม่ได้ ก็ยิ่งมากเท่านั้น ซึ่งอยู่ที่การทำหน้าที่ของเราจะมั่นคงไหม? จะรู้ไหมว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ถ้าเราไม่มีหลักอะไรที่ยึด ไม่มีหลักธรรมอะไรเป็นตัวยึดเราก็จะเจอพลังของตัวเลข พลังของสิทธิประโยชน์ ในทางโลกนี้มันมีกำลังต่างกันนะ ตั้งแต่ 1 องศา ไปถึงล้านองศา ซึ่งเราก็จะหวั่นไหว...ตัวเลขเล็กน้อยอาจจะไม่ใส่ใจ แต่พอมากเข้า ๆ ถ้าเราหลงไปกับตัวเลข ต้านทานยากแล้ว เหมือนกับว่าล้านสองล้านเราอาจจะปฏิเสธได้ แต่พอ 10...20...100...200 ล้าน ! เราต้องฝึกมาไม่เช่นนั้น! จะหวั่นไหว บางคนบอกโง่หรือไง...ร้อยล้านสองร้อยล้านไม่เอา ทำงานราชการหากรับเงินเดือนละหนึ่งแสนบาท ไม่ต้องกินไม่ต้องใช้เลยปีหนึ่งได้ล้านบาท สิบปีได้สิบล้าน ทำจนตายยังไม่เหลือเลย! เงินร้อยล้านสองร้อยล้าน ซื้อความสะดวกสบายให้ชีวิตและครอบครัวได้ทุกอย่างนะ “ซึ่งเราต้องตั้งหลักว่าสิ่งเหล่านี้ ไม่มีค่าอะไร งานของเรามีค่ามากกว่าเศษเงินเหล่านั้นมาก งานของเราคือ...ไม้ค้ำสร้างความถูกต้องเป็นธรรมในสังคมไทย งานของเราเป็นหลักชัยให้กับประเทศชาติ ถ้าสถาบันนี้เอนเอียงไปตามอำนาจไม่ว่าอำนาจเงิน อำนาจเถื่อนหรืออำนาจลับ คนยากคนจนชาวบ้านอีกหลายสิบล้านคนเขาจะมีอะไรเป็นที่พึ่ง ภารกิจของเรามันถึงยิ่งใหญ่มากกว่าไอ้เศษเงินบนโลกนี้ อย่าว่าแต่ร้อยล้านเลย พันล้าน เอาเงินทั้งโลกมากองรวมกันและบอกว่าให้ทรยศต่อหลักความถูกต้องเป็นธรรมก็ไม่ยอม” นี่แหละที่ท่านพุทธทาสบอกว่าภารกิจนี้เป็นภารกิจของเทพระดับพรหม ต้องไม่หวั่นไหวต่อการล่อหลอกให้เกิดความโลภ รวมถึงความกลัวก็ต้องต้านทานได้เช่นกัน...มันถึงยากมาก
