ดิฉันจำไม่ได้แล้วว่าเริ่มรู้จักมักคุ้นกับอาจารย์โต้งตั้งแต่เมื่อไร แต่ที่แน่คือดิฉันน่าจะเป็นฝ่ายได้ยินชื่อเสียงของท่านมานานก่อนที่ท่านจะได้ยินชื่อของดิฉันเสียอีก ความดังของท่าน ไม่ใช่เพียงเพราะเป็นลูกหลานอดีตผู้ทรงอิทธิพลทางการเมืองในกลุ่มซอยราชครู แต่เพราะบทบาททางการเมืองทวนกระแสของท่านที่ทำเพื่อคนจน คนไร้สิทธิ์ไร้เสียงและเพื่อความถูกต้องเป็นธรรม อย่างเอาจริงเอาจัง ถึงลูกถึงคน จนทำให้ชื่อไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ เป็นแบรนด์เนมที่ไว้เนื้อเชื่อใจได้ในหมู่นักเคลื่อนไหวภาคประชาชนและแกนนำชาวบ้านระดับรากหญ้าทั้งหลาย ในมุมการเมืองทวนกระแสนี้เอง ที่นำพาให้ดิฉันโคจรมารู้จักกับอาจารย์โต้ง

เหตุที่ดิฉันสะเทือนใจและจำภาพนั้นได้ติดตาไม่ใช่เพราะเห็นภาพผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่ยังทรหดสง่างามในท่ามกลางมวลมิตรสหายที่มาแสดงมุทิตาจิต แต่เพราะบนหน้าอกเสื้อด้านซ้ายของท่านติดเข็มกลัดลายเซ็นชื่อของ”ปรีดี พนมยงค์” ผู้นำคณะราษฎร ซึ่งเป็นขั้วตรงกันข้ามทางการเมืองกับกลุ่มซอยราชครูที่มีคุณปู่ คุณพ่อ คุณลุงเขยของท่านเคยรุกไล่จนรัฐบุรุษอาวุโสท่านนั้นต้องนิราศร้างจากเวทีการเมืองไทยไป