การฝ่าฟันชีวิตม.ปลาย

  

 

 

 

เรื่อง : ธัญวรัตม์ สะอาดเอี่ยม

 

การฝ่าฟันชีวิตม.ปลาย....!!!!

 

ในช่วงชีวิตที่เรียนหนังสือเป็นอะไรที่ยากลำบายมาก ไม่ว่าจะเป็นทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องครอบครัว มักจะเจอปัญหาเข้าในทุกๆ เรื่อง แล้วต้องแก้ปัญหาด้วยตัวเองและยังต้องคอยจัดตารางเวลาให้เหมาะสมกับการเรียนเพื่อไม่ให้เวลาที่ใช้ไปกัการแก้ปัญหารนั้นป่าวประโยชน์

 

ตรงนี้อยากจะบอกว่า  กว่าจะผ่านมาได้ไม่ใช่เรื่องง่าย  เพราะช่วงเวลามัธยมศึกษาต่อปลายนั้นเป็นอะไรที่วุ่นวาย ตอนช่วงม.3ของการจบการศึกษานั้นเป็นการเริ่มคิดว่าเราควรเลือกเรียนสายไหนให้เหมาะกับตัวเอง โดยต้องคำนึงถึงความสามารถและศักยภาพที่มีเพื่อใช้ในการตัดสินใจ หลังจากการตัดสินนั้นจะต้องเข้าไปศึกษาเล่าเรียนเกี่ยวกับที่ตัวเองเลือก เมื่อได้เข้าเรียนในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายชั้นที่ 4 เป็นการปรับพื้นฐานให้มีความรู้เท่ากัน 

 

ในระยะแรกเป็นอะไรที่สบายและไม่ยากถึงจะมีงานก็มีเล็กๆน้อยๆ และโครงงานจบที่ต้องทำเพื่อนำเสนอนั้นก็ยังไม่ได้คิดมาก สนใจแต่เรื่องเรียนและการสอบมากกว่า เมื่อถึงเวลาสอบกลางภาคและปลายภาคนั้นก็จะสามารถทำได้ แต่เมื่อเข้าสู่ช่วงมัธยมศึกษาปีที่ 5 เริ่มจำเป็นที่จะต้องเคลียร์โครงงานจบเป็นช่วงที่วุ่นวายที่สุดเนื่องจากไม่ได้ทำจริงจังมาตั้งม.4ทำให้ต้องรีบทำ เมื่อถึงเวลาที่ส่งรูปเล่มโครงงานและนำเสนอนั้นทำให้ไม่ผ่านต้องกลับมาแก้ใหม่ เลยได้รู้ว่าควรที่จะตั้งใจทำตั้งแต่ช่วงแรก ๆ เพื่อที่จะได้ไม่วุ่นวาย มีเรื่องโครงงานแล้วยังจะต้องมาตั้งใจในการเรียนเพื่อทำคะแนนอย่างที่ตั้งไว้ เลยคิดว่าควรที่จะตั้งใจทำช่วงแรกๆ เพื่อที่จะได้ไม่วุ่นวาย  มีเรื่องโครงงานแล้วยังจะต้องมาตั้งใจในการเรียนเพื่อทำคะแนนอย่างที่ตั้งใจไว้  

 

ดิฉันเลยคิดว่า  ในช่วงนี้เป็นอะไรที่วุ่นวายมากๆ และคิดว่าหลังจากจบมัธยมศึกษาปีที่ 5แล้ว ขึ้นในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 นั้น จะต้องตั้งใจและผลักดันตัวเองให้มากชขึ้นเพื่อเป้าหมายของตัวเองให้ได้อย่างที่ตั้งใจ

 

ช่วงที่ฝ่าฟันอุปสรรคในม.ปลายนั้นเป็นอะไรที่ต้องมีความตั้งใจ ใส่ใจให้มากเพราะว่าจะไม่รู้ว่าในช่วงนั้นตัวเองจะต้องทำ ต้องคิดทำอะไรเพื่อให้ประสบความสำเร็จ แต่เมื่อมีความตั้งใจนั้นก็จะสามารถทำสิ่งที่ตนเองหวังได้สำเร็จทุกๆเรื่อง

 

ดังคำกล่าวของ  พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี หรือ "ว.วชิรเมธี"  มนุษย์ทุกคนถ้าปรารถนาประสบความสำเร็จในการดำเนินชีวิต ต้องตั้งปณิธานในการดำเนินชีวิตไม่ใช่ปล่อยให้กิเลสพาไป หรืออยู่ไปตามยถากรรม ให้ชีวิตหมดวันต่อวัน หมดไปกับการหายใจทิ้งไปวันๆ